Eetbaar

Biggenkruid is eetbaar.
Datzelfde geldt voor vogelkers.
Robertskruid kun je eten.
Olijfkruid? Ja hoor, eet maar op!
Kruipkamille, colakruid en maggikruid kunnen in een salade.
Citroenmelisse smaakt vanzelfsprekend naar citroen.
Lavas (Levisticum officinale) is een schermbloemige met maggi-aroma. De Romeinen brachten deze plant mee op hun veroveringstochten.
Barbarakruid: gebruik het gerust bij uw maaltijd.
Bloedzuring levert niet gelijk een prettige smaakassociatie, smaakt echter wel.
Wijnblad en hondsdraf lenen zich voor garnering.
Kardoen is een bloem en hoort dus niet in dit rijtje thuis.
Kleine veldkers is familie van de tuinkers, eten dus.
Lievevrouwebedstro heeft een prachtige naam, maar is niet lekker.
Dovenetel is voor zoetekauwen.
Weegbree smaakt nergens naar.
Dit alles krijg ik te horen nadat ik klaar ben met schoffelen en onkruiden verwijderen.
In de grote plantenbak, links van het kruidenpad, staan nu slechts saffraankrokussen...