Mierikswortel
Armoracia rusticana
Mierik is de naam van de plant die we meestal kennen door het keukengebruik van de wortel, de mierikswortel. De plant hoort bij de familie van de kruisbloemigen net als bijvoorbeeld de radijs en koolgewassen.
De bladeren staan in een rozet, grote puntige en getande bladeren op lange stelen. Eind mei komen er helder witte bloemen. Het bladrozet komt tot ongeveer 30-40 cm hoogte, de bloemen tot ongeveer 60 cm. De plant heeft een penwortel die tot 60 cm diep kan wortelen. De wortel heeft een lichtbruine buitenkant en een witte binnenkant.
Oogsten
Drie tot vier jaar na de aanplant kun je in de herfst (en winter) delen van de wortels oogsten en de plant gewoon behouden. Het is een sterke plant, wanneer er bij een poging de plant volledig te verwijderen een stukje wortel achterblijft, komt de plant weer terug.
Een verse wortel kun je het best direct gebruiken. De wortel is enkele dagen tot een week in een vochtige doek in de koelkast te bewaren. Voor lang bewaren kun je de wortel drogen door eerst goed te wassen en dan in kleine stukjes te snijden.
In de keuken
De mierikswortel heeft een scherpe pikante mosterd-radijs achtige smaak. Meestal wordt de wortel rauw gegeten (schillen en raspen). Na het raspen vervliegt de pittige smaak binnen ongeveer een half uur. Met een zuur kun je dit vervliegen stoppen (azijn, citroen, zure appel).
Mierikswortel is een goede smaakmaker in sauzen, soepen en salades en combineert goed met zalm, rosbief, rode bietjes en aardappels.